Το EMDR είναι μία ψυχοθεραπευτική μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε αρχικά για την αντιμετώπιση του ψυχικού τραύματος. Πλέον, εφαρμόζεται και σε περιπτώσεις φοβίας, κρίσεων πανικού, άγχους, κατάθλιψης, πένθους, χρόνιου πόνου κ.α.
Το EMDR ξεκίνησε από μία τυχαία παρατήρηση της Francine Shapiro, Ph.D το 1987. Ενώ περπατούσε σε ένα πάρκο συνειδητοποίησε ότι συγκεκριμένες κινήσεις των ματιών της, μείωναν τα αρνητικά συναισθήματα που βίωνε εκείνη τη στιγμή. Εντυπωσιασμένη από την παρατήρησή της, διερεύνησε το θέμα στην διδακτορική της διατριβή. Έτσι, προέκυψε μία νέα θεραπευτική μέθοδος με θεαματικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του ψυχικού τραύματος. Από τότε διερευνήθηκε αρκετά και τροποποιήθηκε. Έτσι, έγινε πιο αποτελεσματική και απέκτησε περισσότερες εφαρμογές. Στη σημερινή της μορφή, συνδυάζει στοιχεία άλλων αναγνωρισμένων ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων (όπως γνωσιακή-συμπεριφοριστική, προσωποκεντρική και ψυχανάλυση) με την καινοτομία του αμφίπλευρου ερεθισμού*. Σύμφωνα με την Αμερικάνικη Ψυχιατρική Εταιρεία είναι μία από τις αποτελεσματικότερες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις για τη Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες και προτείνεται από έγκριτους οργανισμούς υγείας ανά τον κόσμο..
Το EMDR αξιοποιεί τις ικανότητες αυτοΐασης του ανθρώπινου οργανισμού. Παρέχεται σε ένα ασφαλές και δομημένο περιβάλλον και ταυτόχρονα δίνει στο θεραπευόμενο τον έλεγχο για την εξέλιξη της θεραπείας του. Παρότι φαίνεται απλό στην εφαρμογή του, απαιτεί κατάλληλη εκπαίδευση, εμπειρία και εύστοχους χειρισμούς από την πλευρά του θεραπευτή.
*Αμφίπλευρος ερεθισμός είναι η εναλλάξ ενεργοποίση του αριστερού και του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου μέσω αισθητηριακών ερεθισμάτων. Αρχικά γινόταν μέσω οφθαλμικών κινήσεων (εξού και το όνομα της προσέγγισης: Απευαισθητοποίηση και Επανεπεξεργασία μέσω Οφθαλμικών Κινήσεων – Eye Movement Desensitization and Reprocessing). Πλέον χρησιμοποιούνται όχι μόνο οπτικά, αλλά και ακουστικά και απτικά ερεθίσματα.